شش مرحله برای مدیریت و کنترل آلودگی روانکار برای هر برنامه روانکاری موفق حیاتی است. خنک، تمیز و خشک نگه داشتن روانکارها به کارکرد بهتر، عمر طولانیتر و بهرهوری بیشتر تجهیزات کمک میکند. سه واژه “خنک، تمیز و خشک” را فراموش نکنید، نتیجه توجه به این سه واژه خرابی کمتر است. اولویتبندی بخشهای زیر باعث میشود روانکنندههایی با دوام و طولانی مدت از تجهیزات شما در ۳۶۵ روز سال محافظت کنند.
- محدودیت و استانداردهای آلودگی
- دریافت روانکنندههای جدید
- نگهداری و جابجایی روانکننده
- شرایط محیطی
- تجزیه و تحلیل روغن
- تهویه (فیلتراسیون)
مدیریت این شش مورد و تعیین محدودیتهای آلودگی سختگیرانه برای هر روانکننده به شما یک خط مقدماتی در مورد روانکنندهای که وارد تجهیزات میشود ارائه میدهد. از آنجایی که تجهیزات در حال استفاده هستند، نظارت مداوم با استفاده از آنالیز روغن به شما این امکان را میدهد که با مراجعه به خط پایه یا محدودیتی که تعیین کردهاید، کوچکترین مشکل در تجهیزات را تشخیص دهید. این تشخیص میتواند سایش فلزات یا حتی رطوبت باشد که نشان میدهد ممکن است نشت در آببند یا خنک کننده وجود داشته باشد. بدون تعیین خط پایه یا حد آلودگی و دانستن اینکه روان کننده دقیقاً تا چه اندازه تمیز و خشک است، در صورت شروع مشکلات به طور اجتنابناپذیر چیزی برای ارجاع نخواهید داشت. مشکلات را پیش از فاجعهآمیز شدن پیشبینی و پیگیری کنید و از خرابیهای مرتبط اجتناب کنید. آلودگی عامل اصلی خرابی روانکار است. مدیریت آلودگی در مورد قابلیت اطمینان دستگاه و عمر کلی دستگاه بسیار مهم است. روانکنندهها مایه حیات هر کارخانه صنعتی هستند. بدون روانکنندههای تمیز، خنک و خشک، کارخانه به سادگی نمیتواند با ظرفیت کامل کار کند. از بسیاری جهات، روانکنندهها مانند خون موجود در بدن ما هستند. وقتی خون ما به آنفولانزا آلوده میشود، بیمار میشویم و احساس بدی پیدا میکنیم. بدون دارو و ویتامین، این مشکل میتواند بدتر شود و در نهایت شما را از بین برد. به همین ترتیب، هنگامی که روانکنندههای ما در معرض فلزات، آلایندههای بیرونی، آب و گرمای بیش از حد قرار میگیرند، میتوانند شروع به شکستن کنند و اکسیداسیون، لاک و لجن در روغن ظاهر شود. بنابراین درست مانند بدن انسان، اگر موضوع آلودگی را اصلاح نکنیم، روانکنندهها خراب میشوند و ماشینها از کار میافتند. به خاطر داشته باشید سالم و تمیز ماندن راهی است که از ابتلا به آنفولانزا و بیمار شدن جلوگیری میکنیم. مدیریت این شش حوزه مانند مصرف ویتامین یا آنتیبیوتیک برای جلوگیری از خرابی روانکننده و ماشین است. مدیریت کنترل آلودگی در هر کارخانه صنعتی مهم است. خوب است با تعیین استانداردهای پاکیزگی برای روانکنندههای جدید در حال تحویل و تعیین استانداردهای سختگیرانه برای روانکنندههای در حال استفاده شروع کنید. در ادامه به توضیح دقیقتر هر یک از این شش مراحل نام برده خواهیم پرداخت.
مرحله 1: محدودیت و استانداردهای آلودگی
اولین و مهمترین گام، تعیین محدودیتهای پاکیزگی برای روانکنندههای جدید است. بله، روانکنندههای جدید! حتی روانکنندههای جدید میتوانند به اندازهای آلوده شوند که به تجهیزاتی مانند یاتاقان توربین و سیستمهای هیدرولیک آسیب جدی وارد کنند. این نقطه شروع برای روانکنندهها است. همچنین باید یک فرآیند یا استاندارد برای نحوه دریافت، استفاده و توزیع روانکارهای جدید تعیین شود. برای شروع با دستگاه تعیین کنید که هر روانکننده چقدر باید تمیز و خشک باشد. هر قطعه از تجهیزات میتواند انواع مختلفی از فلزات، فاصلهها و مشخصات متفاوتی داشته باشد که تعیین میکند روانکننده آن چقدر باید تمیز و خشک باشد. تمیزی به رطوبت نیز اشاره دارد، نه فقط ذرات جامد. برخی از ماشینها به دلیل قطعات فلزی که از آن ساخته شدهاند، نسبت به بقیه در معرض آسیبهای ناشی از آب هستند. به یاد داشته باشید، هوا و آب گرم باعث اکسیداسیون و زنگزدگی میشوند. در یک دنیای کامل و ایدهآل، محدودیتهای آلودگی باید در حین راهاندازی تجهیزات، قبل از استفاده و بعد از آن تعیین شود. تعیین حدود آلودگی مورد نیاز برای تجهیزات نشان میدهد که روانکننده جدید تحویل شده در محل چقدر باید تمیز باشند.
![دریافت روانکارهای جدید](https://avesta-sanat.com/wp-content/themes/woodmart/images/lazy.png)
![پیشگیری از آلودگی در روانکاری](https://avesta-sanat.com/wp-content/themes/woodmart/images/lazy.png)
"پیشگیری از آلودگی در روانکاری" اطلاعات پایه را در مورد نحوه خرید، دریافت، ذخیره و استقرار روانکنندهها در کارخانه ارائه میدهد.
هنگام انتخاب درجه فیلتراسیون مورد استفاده برای حذف به یاد داشته باشید، هنگام استفاده از فیلتراسیون مطلق، 99.9٪ ذرات برابر یا بیشتر از درجه میکرون از روانکننده پاک میشوند.
![آنچه باید در مورد آنالیز روغن بدانید](https://avesta-sanat.com/wp-content/themes/woodmart/images/lazy.png)
"آنچه باید در مورد آنالیز روغن بدانید" جزییاتی را در مورد آنالیز روغن، نمونهگیری، تست های مورد استفاده در آن و تفسیر نتایج ارائه میدهد.
از طیفسنجی فروسرخ (FTIR) میتوان برای آنالیز دوده در مواد مختلف، از جمله محصولات احتراق، ذرات اگزوز دیزل و سایر نمونههای حاوی مواد کربنی استفاده کرد.
مرحله 2: دریافت روانکنندههای جدید
هنگامی که محدودیتهای تمیزی را تعیین کردید، با تامینکننده روانکننده تماس بگیرید و تمیزی ISO مورد نیاز برای هر روانکنندهای را که عرضه میکنند به آنها اطلاع دهید. سوابق تایید یا احراز هویت را از تامینکننده بخواهید زیرا این مدارک تمیز بودن هر روانکار تحویلی را نشان میدهد. اگر عرضهکننده روانکننده بهطور مداوم محدودیتهای آلودگی را که شما تعیین کردهاید برآورده نمیکند یا اطلاعاتی را که میخواهید ارائه نمیکند، زمان آن رسیده است که به دنبال تامینکنندهای باشید که این کار را انجام دهد. هنگامی که روانکنندهها تحویل داده میشوند، همه چیز را در یک منطقه قرنطینه مشخص قرار دهید. برای تأیید شخصی، از هر ظرف روانکننده نمونهبرداری کنید و روی آن برچسب «استفاده نکنید» بزنید. روانکار تحویل داده شده باید در قرنطینه بماند تا زمانی که نتایج آزمایش آنالیز روغن بازگردد و تأیید شود که در محدوده آلودگی که تعیین کردهاید قرار دارد. اگر روانکننده در محدودههای تعیین شده نیست، آن را برگردانید یا فیلتر کنید تا زمانی که آلودگی را به سطوح قابل قبول کاهش دهید. همه روانکنندهها باید در قرنطینه بمانند تا زمانی که محدودیتهای آلودگی تایید شود. سپس، وقت آن است که روان کننده را به انبار فله منتقل کنید یا مستقیماً در دستگاه قرار دهید. اگر روانکننده را ذخیره میکنید، مطمئن شوید که به درستی برچسب تمیزی ISO، تاریخ، نام تجاری و ویسکوزیته و آماده بودن روی آن نوشته شده است.
مرحله 3: نگهداری و جابجایی روانکننده
نحوه ذخیره و انتقال روانکننده میتواند تأثیر زیادی بر تمیزی روانکنندههای وارد شده به دستگاه داشته باشد. اگرچه ذخیرهسازی روان کننده در قرن بیست و یکم اهمیت بیشتری پیدا میکند، بسیاری از کارخانه های صنعتی ذخیرهسازی را در اولویت قرار نمیدهند. حتی این روزها دیده میشود اغلب روانکارها در وحشتناکترین شرایط ذخیره میشوند: بیرون بدون محافظت در برابر جو، گرد و غبار و در کثیفترین مناطق کارخانه. هنگامی که روانکار بیرون ذخیره میشود، هیچ راهی برای کنترل دما وجود ندارد. تغییرات مکرر دما باعث تراکم و تجمع رطوبت در داخل ظرف خواهد شد. آب میتواند جمع شود و در نهایت به ظروف بدون سرپوش نفوذ و روانکننده را آلوده کند. ذخیرهسازی روانکار در محیطی با آب و هوای کنترل شده به خشک و تمیز نگه داشتن آن کمک میکند. مدت زمان ذخیرهسازی جنبه مهم دیگری است که باید در مورد آن فکر کنید. روانکنندهها برای همیشه دوام نمیآورند، بنابراین مدیریت زمان نگهداری مهم است. ماندگاری یک روانکننده عمدتاً بر اساس بستهبندی افزودنی آن تعریف میشود. به طور معمول، هر چه بسته افزودنی سنگینتر باشد، ماندگاری روانکار کوتاهتر است. به عنوان مثال، روغنی که حاوی مواد افزودنی با فشار شدید است، میتواند در کمتر از شش ماه عملکرد خود را از دست بدهد. برعکس، برخی از روغنهای توربین با افزودنی کم ممکن است سه سال ماندگاری داشته باشند. شرایط نگهداری نقش مهمی در طول عمر یک روانکار دارد. اگر روغن برای مدت زمان طولانی ذخیره میشود، یک برنامه گردش مجدد برای هم زدن روغن ایجاد کنید و مواد افزودنی را دوباره در روغن معلق کنید. این یک سفارشکاری است که برای هر سه ماه یک بار انجام میشود، به این ترتیب که شخصی یک چرخدستی فیلتر را وصل میکند و هر روانکننده را تقریباً دو تا چهار ساعت به گردش در میآورد. اگر روانکنندهها در مخازن حجیم ذخیره میشوند، از عملکرد گردش برای هم زدن روغن استفاده کنید. به یاد داشته باشید که همیشه قانون اولین ورود/اولین خروج پیروی کنید به این معنی که باید روانکارهایی که زودتر وارد انبار شده اند زودتر خارج و مصرف شوند. تاریخ و شرایط را به وضوح روی هر ظرف برچسب بزنید تا زمان ذخیرهسازی به طور تصادفی تمدید نشود. برچسبهای تولیدکنندگان در طول زمان محو یا پاره میشوند، بنابراین برچسبگذاری شفاف و ثابت در فرآیند ذخیرهسازی بسیار مهم است. مدیریت مقدار روانکار ذخیره شده نیز مهم است. روشهای ذخیرهسازی و برچسبگذاری روانکننده باید پست شده و دنبال شود تا اطمینان حاصل شود که روانکارها هنوز در شرایط عملیاتی خوبی هستند. هنگامی که صحبت از انتقال روانکنندهها از انبار انبوه به تجهیزات شما میشود، به افرادی با تجهیزات و آموزش مناسب نیاز دارید تا کار را به درستی انجام دهند. تکرار میکنیم: آموزش مهم است! تصور غلط و فاجعهبار این است که بسیاری از مردم معتقدند “روغن روغن است و مقدار کمی کثیفی ضرری ندارد.” آموزش به شما نشان میدهد که چقدر این طرز فکر اشتباه است. همچنین باعث افزایش اعتماد به نفس افراد میشود. وقتی آنها “چرایی” پشت رویههای جدید را بدانند، سرمایهگذاری و اعتماد بیشتری در کار روزانه خود خواهند داشت. فقط به آنها نگویید چگونه این کار را درست انجام دهند، به آنها بگویید چرا. پس از اینکه همه افراد درگیر در مورد «چرایی» آموزش دیدند، وقت آن است که روشهای سختگیرانهای را برای نحوه انتقال روانکارها از اتاق روغنکاری یا ذخیرهسازی فله به ماشینها ترسیم کنیم. هنگامی که تیم شما به دانش مناسب مجهز شد، به تجهیزات انتقال مناسب نیاز دارد. استفاده از ابزارهایی مانند ظروف قابل آببندی و استفاده مجدد، چرخدستیهای انتقال و اصلاح تجهیزات با اتصال سریع به شما این امکان را میدهد که بدون باز کردن تجهیزات در محیط و احتمال آلودگی، روغن را اضافه یا کم کنید. تمیز نگه داشتن قطعات ماشین و تجهیزات انتقال در طول کل فرآیند، احتمال آلودگی را در حین پر کردن ظروف کاهش میدهد. استانداردهای سختگیرانهای را برای روشهای ذخیرهسازی مناسب و تمیز بودن تجهیزات انتقال تعیین کنید.
علائم را بنویسید و یادداشتهایی در مورد آنچه که انتظار میرود به پرسنل یادآوری شود را آماده کنید. این نکات شامل کمدهای ذخیرهسازی، مناطق روغنکاری و حتی ایستگاههای کاری است. با انجام بازرسی هفتگی یا ماهانه کلیه تجهیزات انتقال روانکار، وضعیت و سطح تمیزی روانکار را مدیریت کنید. به طور دورهای تجهیزات انتقالی را که آسیب دیده یا فرسوده میشود تعویض کنید تا سطح تمیزی روانکار در مسیر کارخانه حفظ شود. آلودگی متقابل روانکار، یا مخلوط کردن دو روانکننده که با یکدیگر سازگار نیستند، میتواند برای ماشینآلات فاجعهبار باشد. مدیریت آلودگی متقابل روانکار زمانی که تعداد زیادی از افراد در حال انجام وظایف روانکاری هستند، میتواند دشوار باشد. این دلیل دیگری است که همه افراد درگیر نیاز به آموزش صحیح در مورد شناسایی روانکار و استفاده مناسب دارند. برچسبزدن ماشینها و تجهیزات انتقال برای مطابقت با یکدیگر یکی از راههایی است که به پرسنل کمک میکند تشخیص دهند کدام روانکننده در کجا استفاده میشود. کنترل ترافیک با محدود کردن افرادی که به روانکنندهها دسترسی دارند نیز همیشه توصیه میشود. قفل کردن کابینتها و محل نگهداری روغن از آلودگی متقابل جلوگیری میکند زیرا فقط متخصصان آموزش دیده میتوانند به روانکنندهها دسترسی داشته باشند.
مرحله 4: شرایط محیطی
شرایط محیطی شامل اطراف یک ماشین است. این مورد میتواند گرمای بیش از حد به دلیل بخار مجاور، چکیدن آب از خطوط آب خنککننده یا تجمع بیش از حد محصول باشد. گرما و آب کاتالیزورهای شکست روانکار هستند. اینجاست که خلاق بودن و انجام تحقیق مطرح میشود. راههایی را برای از بین بردن یا کاهش میزان آلایندههای وارد شده به قطعات ماشین بیابید. تعیین چگونگی حذف آلودگی به زمان، منابع و کوشش همه کسانی که در این فرآیند دخیل هستند نیاز دارد. ممکن است برای محافظت واقعی از داراییها، اصلاحات ماشین یا ساختار لازم باشد. به دو داستان فرضی زیر از زبان یک تعمیرکار با تجربه توجه کنید تا بدانید چطور بازرسی و ایجاد تغییرات ساده میتواند به محافظت از تجهیزات شما کمک کند:
“من یک مشتری داشتم که بارها خرابی بلبرینگ را روی نوار نقاله تجربه میکرد. یاتاقان تنها حدود شش هفته دوام داشت. من روشهای روغنکاری را روی بلبرینگ تأیید کردم و همه چیز خوب به نظر میرسید. وقتی به خود یاتاقان نگاه کردم، از شفت خارج شده بود و روغنی که باقی مانده بود پخته به نظر میرسید. صبح روز بعد، به سمت یاتاقان تازه نصب شده رفتم و متوجه شدم بخار از خود یاتاقان بیرون میزند و این دلیل روغن پخته شده را توضیح داد. به نحوی، بخار از شفت پایین میرفت و مستقیماً به داخل یاتاقان میرفت که هر گونه گریس را داخل آن میپخت. من کمی تحقیق کردم و یک مهر و موم دوجداره را پیدا کردم که میتوان آن را بین نوار نقاله و یاتاقان نصب کرد و از تماس بخار و پختن گریس جلوگیری کرد.”
این داستان یک مثال عالی است که نشان میدهد که چگونه آلایندههای غیر منتظره میتوانند روانکنندههای شما را قبل از شروع کار از بین ببرند.
اکنون مثال دیگر:
“من با مشتری روبرو بودم که آب به طور مداوم مخزن توربین 100 گالن را آلوده میکرد. مشتری توضیح داد که دائماً یک چرخدستی فیلتر میکرده تا آب را خارج کنند – آنقدر آب که گاهی اوقات مخزن سرریز میشد. وقتی به توربین نگاه کردم، متوجه شدم که یک حوضچه تعبیه شده تا آب خنککننده را هدایت کند یا از رفتن روغن روی زمین جلوگیری کند. حوض پر از آب یا چیزی شبیه آب باتلاقی بود که با روغن مخلوط شده بود. از مردی که اطراف را به من نشان میداد، پرسیدم: “چند وقت است که حوضچه پر از آب است؟” او پاسخ داد: همیشه همینطور است. دستم را پایین آوردم و انبوهی از زباله ها را از زهکش بیرون کشیدم و حوض شروع به تخلیه کرد. فکر میکنم دلیل این موضوع همین است. آب در جایی به مخزن نفوذ میکرد زیرا آب از زهکش خارج نمیشد. با گذشت زمان، اگر آب راکد بماند، همیشه راهی برای ورود پیدا میکند. همچنین توضیح دادم که خطوط آب را میتوان ثابت کرد بنابراین آب کمتری در بالای مخزن پاشیده میشود. یک هفته بعد روغن به اندازه کافی فیلتر شده بود و مشکل حل شد.”
اصلاحاتی مانند این تغییرات آسانی هستند که میتوانند بدون تلاش زیاد در زمان و هزینه شما صرفهجویی کنند. راه دیگر مدیریت شرایط محیطی نصب پوششهای باران یا قطره بر روی تجهیزات مستعد تماس با آب است. در صورت امکان جریان آب را تغییر دهید تا روی تجهیزات انباشته نشود. تجمع محصولات سنگین میتواند باعث گرما شود، و همه ما میدانیم که گرما چه کاری میتواند با روانکنندهها و خود دستگاه وارد کند. انجام بازرسیهای مداوم ماشینآلات و عملیات پیادهسازی به رفع این مشکلات کمک میکند.
![بنر تماس با ما ورژن 7](https://avesta-sanat.com/wp-content/themes/woodmart/images/lazy.png)
![افزودنی در تعیین عمر روانکار نقش دارد](https://avesta-sanat.com/wp-content/themes/woodmart/images/lazy.png)
مرحله 5: تجزیه و تحلیل روغن
تجزیه و تحلیل روغن میتواند یک شاخص کلیدی برای آلودگی روانکننده باشد، اگر به درستی مدیریت شود. داشتن آموزش مناسب در مورد نحوه جمعآوری نمونه، مکان نمونه بر روی تجهیزات به شما نمایندهترین نمونه را میدهد و نحوه نصب شیرهای نمونه سریع مهم است. آنالیز روغن بسته به آزمایشی که میخواهید انجام شود و حجم نمونههایی که برای آزمایش ارسال میشوند، میتواند بسیار گران باشد. اطمینان از جمعآوری نمونهها به تمیزترین و منسجمترین روش در هر بار تنها راه تشخیص تغییر واقعی روغن داخل تجهیزات است. وقتی نمونههای روغن به درستی جمعآوری نمیشوند، نه تنها پول خود را در آزمایشگاه هدر میدهید، بلکه ممکن است بیش از حد واکنش نشان دهید و روغن را فوراً تعویض کنید و روغن خوب را هدر دهید. یک فرد متخصص و آموزش دیده در تجزیه و تحلیل روغن باید مسئولیت این کار را بپذیرد. تفسیر نتایج تجزیه و تحلیل روغن میتواند پیچیده و گیجکننده باشد. بدون آموزش در مورد آنچه که باید در گزارشهای آنالیز روغن به دنبال آن باشید، ممکن است مشکل از بین نرود. اگر نمونه روغن به درستی جمعآوری شده باشد، باید یک نقطه مرجع خوب داشته باشید تا در هنگام تعیین میزان تمیز بودن روغن به داخل تجهیزات و مکان فعلی به آن مراجعه کنید.
شروع به ایجاد یک روند و نظارت بر آن کنید تا مطمئن شوید که از محدودیتهای تعیین شده در ابتدا بالاتر نمیروید. نتایج تعیین میکند که آیا نمونه دیگری باید کشیده و فرستاده شود یا خیر. اگر نتایج آزمایشگاهی برگشت و چیزی غیرطبیعی بود، همیشه یک نمونه دیگر بکشید تا بررسی کنید که مشکلی وجود دارد. اطمینان حاصل کنید که شرایط تجهیزات را از نزدیک تا زمانی که نتایج تأیید برمیگردد نظارت میکنید. استانداردها و رویههای سختگیرانه ای را برای نحوه جمع آوری، مدیریت و تفسیر نمونههای روغن برای هر قطعه از تجهیزات تنظیم کنید. وقتی به آنالیز روغن اشاره میکنیم، نه تنها به آزمایش آزمایشگاهی اشاره میکنیم، بلکه به آزمایش سریع آنالیز روغن در محل نیز اشاره میکنیم. نصب عینکهای مخصوص و کاسههای BS&W روی تجهیزات برای استفاده از بازرسی سریع بصری راه خوبی برای تشخیص آلودگی احتمالی روانکننده است. این تجهیزات همچنین به شما امکان میدهد تا فوراً اقدامات اصلاحی انجام دهید. ابزارهای مختلف تست آنالیز روغن داخلی در بازار وجود دارد. ابزارهایی مانند کیت تست پچ، کیت تست اسید و آب، ابزار تست ویسکوزیته و شمارنده ذرات کوچک به راحتی در دسترس و نسبتاً ارزان هستند. اگرچه ممکن است آزمایش به اندازه آزمایشهای آزمایشگاهی تجاری عمیق نباشد، اما داشتن این تجهیزات به شما نشان میدهد که یک مشکل احتمالی وجود دارد و میتوان بلافاصله اقدامات اصلاحی را انجام داد.
مرحله 6: تهویه (فیلتراسیون)
از فیلتراسیون برای حفظ روانکنندهها در شرایط عملیاتی استفاده کنید. مدیریت فیلتر جنبه دیگری است که در آن، بدون آموزش، ممکن است وقت و هزینه خود را تلف کنید. همانطور که قبلاً اشاره کردم، ماشینها شرایط متفاوتی دارند و این شرایط میتواند به شما نشان دهد که چه اندازه ذرات را برای هر نوع تجهیزاتی که دارید هدف قرار دهید. وقتی از خود میپرسید: «آیا باید از فیلتر 4 میکرون استفاده کنم یا فیلتر 20 میکرونی؟ فیلتر باید چه کارایی داشته باشد؟ این نوع سوالات همگی نیازمند آموزش و تحقیق هستند تا به درستی پاسخ داده شوند. در غیر این صورت، فقط به امید رسیدن به اهداف تمیزی که تعیین کرده اید، در تاریکی تیراندازی خواهید کرد. استفاده از نتایج آنالیز روغن برای تعیین میزان کثیف و خشک بودن روغن و مقایسه آن با سطوح هدف تمیزی تعیین شده، نوع و مدت زمان فیلتراسیون مورد نیاز را تعیین می کند. روغن فیلتر به شما این امکان را میدهد که روغن موجود در تجهیزات را در محدوده تعیین شده تمیز و خشک نگه دارید. اصلاح تجهیزات با اتصالات سریع به شما این امکان را میدهد که هر زمان که نیاز بود یک فیلتر قابل حمل یا حتی اختصاصی وصل کنید و به شما قدرت بالایی را برای مدیریت یا حذف آلودگی خواهد داد.
کلام آخر
مدیریت آلودگی روانکننده را میتوان با آموزش و مشارکت تیمهای اختصاصی انجام داد. تمرکز بر این شش حوزه به شما کمک میکند تا به اهداف آلودگی و قابلیت اطمینان تعیین شده برای تاسیسات خود برسید. کنترل آلودگی به ویژه در برخی صنایع فرآیندی کند است. گاهی حتی ممکن است غیرممکن به نظر برسد. اما میتوان با مواردی مانند پاک کردن زهکشها و رفع نشت آب مهر و موم، اضافه کردن پوششهای محافظ و اطمینان از اینکه همه دریچهها محکم بسته شدهاند، شروع کنید. با این راهحلهای سادهتر شروع کنید، به این ترتیب در مسیر مدیریت موثر آلودگی روانکننده قرار خواهید گرفت.
منبع
Dise, D. (2021a) Contamination control objectives. https://www.machinerylubrication.com/Read/31973/contamination-control-objectives.
سوالات متداول
آب میتواند باعث خوردگی شود، روانکاری را کاهش دهد، رشد میکروبی را تقویت کند و منجر به تشکیل امولسیونهایی شود که کارایی روانکننده را کاهش میدهد. همچنین میتواند منجر به سایش سریع و خرابی زودرس قطعات شود.
آلودگی را میتوان از طریق روشهای مختلفی مانند بازرسیهای بصری، شمارشگر ذرات، تجزیه و تحلیل طیفسنجی، فرووگرافی و آزمایش محتوای آب تشخیص داد. آنالیز منظم روغن یک ابزار کلیدی در شناسایی و کمّیسازی آلایندهها است.
استراتژیهای موثر عبارتند از:
- استفاده از فیلترهای باکیفیت و حفظ سیستم فیلتراسیون مناسب.
- تمیز نگه داشتن محل نگهداری و جابجایی روانکننده.
- استفاده از هواکشهای خشککن یا سیستمهای مهر و موم شده برای جلوگیری از نفوذ آلایندهها.
- اجرای شیوههای مناسب حمل روغن، از جمله استفاده از ظروف و ابزار تمیز.
- نظارت و تجزیه و تحلیل منظم شرایط روانکننده.
کد تمیزی ISO یک روش استاندارد برای طبقهبندی سطح تمیزی روانکننده بر اساس تعداد و اندازه ذرات موجود است. این به تنظیم و حفظ اهداف پاکیزگی برای سیستمهای روغنکاری برای اطمینان از طول عمر تجهیزات کمک میکند.
بله، دستیابی به سطح بسیار بالایی از تمیزی میتواند به طور غیرضروری پرهزینه باشد و ممکن است مزایای متناسبی از نظر قابلیت اطمینان تجهیزات یا افزایش طول عمر نداشته باشد. این مهم است که سطح تمیزی را با ملاحظات عملی و اقتصادی برنامه متعادل کنید.
آموزش برای اطمینان از اینکه پرسنل اهمیت کنترل آلودگی، منابع آلایندهها و بهترین شیوههای پیشگیری از آلودگی را درک میکنند، حیاتی است. پرسنل تحصیل کرده احتمالاً از روش هایی پیروی میکنند که تمیزی روانکار و قابلیت اطمینان تجهیزات را حفظ میکند.