نکات مهم نگهداری و انبارش روانکارهای صنعتی

1. طراحی اتاق نگهداری و الزامات

اتاق نگهداری روانکار باید به گونه‌ای طراحی شده باشد که عملکردی ایمن و قابل گسترش داشته باشد و تمام الزامات ذخیره سازی و جابجایی لازم را برای تاسیسات فراهم کند. طراحی اتاق روانکار باید حداکثر ظرفیت ذخیره سازی را در اختیار داشته باشد. محدود کردن مقدار ذخیره انواع روانکار موجب استفاده به موقع روغن‌های ذخیره شده از قبل می‌گردد.

برخی از ویژگی‌های کلیدی که در اتاق انبارش باید در نظر گرفته شود، منطقه فرود قابل مشاهده، ثبت تمام تحویل‌های روان‌کننده جدید و فیلتر کردن روان کننده‌های ذخیره شده است. ارائه وسایل ایمنی مناسب و فضای کافی (کابینت‌های ذخیره سازی ضد حریق) برای نگهداری مظروف‌ها به منظور ردیابی موجودی، نمونه برداری، فیلتراسیون، دریافت و … نیز ضروری است. همچنین داشتن یک فضای ذخیره سازی مجزا برای انبارش انبوه بشکه، سطل و … ایده هوشمندانه‌ای است.

2. ذخیره سازی روانکار فله

اولین قسمت از یک سیستم ذخیره سازی و جابجایی روان کننده که نیاز به توجه دارد، ذخیره سازی فله است. چه در یک مخزن 10000 گالنی و چه در بشکه‌های 55 گالنی نگهداری کنید، بسیار مهم است که کیفیت روانکارها توسط آلودگی یا ته نشین شدن مواد افزودنی آلوده نشود. برای کمک به اطمینان از ماندن روانکارها در شرایط بهینه، باید تعیین کرد که چه مقدار روانکار باید در یک زمان ذخیره شود. برای کمک به این فرآیند، مراحل خاصی را می توان به کار گرفت، مانند:

• میزان مصرف روانکار را تعیین کنید. مصرف بسته به نوع صنعت و تجهیزات بسیار متفاوت خواهد بود. برای اطمینان از ذخیره مقادیر مناسب روان کننده ها در یک کارخانه، میزان مصرف باید تعیین شود.
• ظرفیت ذخیره سازی روان کننده را تعیین کنید. ظرفیت ذخیره سازی مناسب باید عمر مفید را به حداکثر برساند.
• زمان چرخش تامین کننده روانکار را تعیین کنید. اگر فاصله زمانی کوتاهی بین تحویل وجود داشته باشد، روان کننده‌های کمتر و اما اگر فاصله زمانی طولانی بین تحویل وجود داشته باشد، مقدار روان کننده‌های بیشتری ذخیره می‌شوند.

هنگامی که میزان مصرف و ظرفیت ذخیره سازی مشخص شد، باید تصمیم گرفت که از چه نوع مظروفی استفاده کرد. اگر میزان مصرف زیاد تعیین شود، یک مخزن بزرگ ذخیره سازی فله ممکن است بهترین نتیجه را داشته باشد، اما اگر میزان مصرف پایین تعیین شود، یک سیستم ذخیره سازی گالنی ممکن است بهترین نتایج را به همراه داشته باشد.

3. دریافت روانکار جدید

اغلب اوقات، روش‌های دریافت نامناسب چیزی جز افزایش خطرات ناشی از نفوذ آلودگی و ایجاد اختلاط در روان‌کننده‌ها انجام نمی‌دهند. روش‌های دریافت مناسب باید برای اطمینان از حفظ بالاترین سطح سازگاری و تمیزی وجود داشته باشد. تکنیک‌های دریافت مناسب باید شامل فیلتراسیون روانکارهای ورودی باشد. بسیاری از اوقات ممکن است روانکارهای جدید کثیف‌تر از سطح تمیزی روانکارهای از قبل انبارش شده شما باشند.

4. کنترل کیفیت

کنترل کیفیت روانکارهای تحویلی باید از سمت تامین کنندگان تأیید شود تا اطمینان حاصل شود که محصول صحیح تحویل داده شده است و تمیزی روان کننده تحویلی تا سطح پاکیزگی ذرات و رطوبت هدف فعلی است. برای اطمینان از اینکه روغن‌های صنعتی و گریس‌های صنعتی شما استانداردهای خود را برآورده می‌کنند، استفاده از تست آنالیز ابزار قدرتمندی است و موارد زیر را آشکار می‌کند :

• کیفیت روغن پایه
• غلظت مواد افزودنی
• خواص عملکرد روغن صنعتی
• خواص عملکرد غلیظ کننده (گریس)

5. فهرست بندی نتایج

نتایج تجزیه و تحلیل روانکار باید به خوبی مستند و فهرست بندی شوند. مواردی که در مرحله مستندسازی باید مورد توجه قرار گیرد عبارتند از:

• تاریخ تحویل و تاریخ نمونه روانکار گرفته شده
• نتایج بازرسی ظروف نگهداری
• برچسب‌های نتایج آزمایش آنالیز روانکار
• چک لیست تفصیلی برای آزمون نمونه گیری
• رفع آلودگی دوره‌ای با فیلتراسیون